به نقل از «تین نیوز»

ایران و آذربایجان زیرساخت ها را به نفع کریدور شمال جنوب پیوند می دهند

تاریخ انتشار: ۲۹ مهر ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۸۹۳۰۵۵۸

تین نیوز

همگرایی ایران و آذربایجان برای توسعه روابط اقتصادی و تجاری دو کشور با استفاده از تغییر وضعیت ژئوپلیتیک موجود، باعث شده احیای کریدور حمل و نقل بین المللی شمال جنوب در دستور کار دو طرف قرار بگیرد.

به گزارش تین نیوز به نقل از ایسنا، کریدور شمال جنوب که راهگذر راهبردی و مهمی برای کشورهای در مسیر این کریدور یعنی کشورهای روسیه، ایران، آذربایجان و هند و همچنین کشورهای حاشیه این راهگذر به شمار می رود، می تواند در بهره مندی کشورها از اثرات مثبت این کریدور نقش ایفا کند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

در عین حال برخی از همسایگان مانند قرقیزستان، تاجیکستان، ازبکستان و افغانستان به نحوی محصور در خشکی هستند و برای رسیدن به دریا باید از طریق ایران کالاهای خود را حمل کنند. بهره مندی ایران از کریدورها از جمله کریدور شمال -جنوب از این منظر، بسیار حائز اهمیت است.

حضرت آیت الله خامنه ای، فروردین ماه امسال چند اقدام کلیدی و زمینه ساز جهش اقتصادی «بهره گیری از موقعیت حساس و ممتاز جغرافیایی کشور برای حمل و نقل بین المللی به خصوص در مسیر شمال- جنوب» را خواستار شدند.

ایران و آذربایجان منافع و زیرساخت ها را به نفع کریدور شمال جنوب پیوند می دهند

در این میان بی ثباتی ژئوپلیتیکی در منطقه قفقاز نه تنها مانع توسعه روابط بین ایران و جمهوری آذربایجان نشده، بلکه آنطور که سازمان کشتیرانی گزارش می کند، روابط آن ها را تقویت کرده به طوری که دو کشور در حال حاضر بر هم افزایی تمرکز کرده و می خواهند از فرصت تغییر وضعیت ژئوپلیتیک موجود در همسایگی خود استفاده کنند و از طریق آن روابط اقتصادی و تجاری خود را توسعه دهند. این همگرایی باعث شده تا ایجاد خطوط راه آهن جدید، توسعه پایانه های بار و احیای کریدور حمل و نقل بین المللی شمال-جنوب در دستور کار دو طرف قرار بگیرد.

به نظر می رسد حل مناقشه قره باغ، به ثبات بیشتر روابط جمهوری آذربایجان و ایران می انجامد؛ چراکه اکنون متعهد به توسعه زیرساخت های حمل و نقل و شکل دهی کریدور مشترک در چارچوب دالان ترانزیتی بین المللی شمال - جنوب هستند.

مهرداد بذرپاش -وزیر راه و شهرسازی- اوایل ماه اکتبر با شاهین مصطفی اف -معاون نخست وزیر جمهوری آذربایجان- دیدار کرد و آنها بر سرمایه گذاری هایی تاکید کردند که می تواند چشم انداز حمل و نقل منطقه قفقاز و کریدور شمال - جنوب را از جمله برای روسیه و هند تغییر دهد.

به طور خاص، دو کشور طرح هایی را برای احداث زیرساخت های جاده ای و ریلی که جمهوری آذربایجان را از طریق ایران به منطقه خودمختار نخجوان متصل می کند، اعلام کردند.  این پروژه شامل ساخت یک پل مرزی جاده ای (که انتظار می رود تا دو ماه دیگر به بهره برداری برسد) و همچنین ساخت یک پل ریلی است که نخجوان را به زیرساخت های راه آهن ایران متصل خواهد کرد و از آنجا خط جدیدی برای اتصال نخجوان به سرزمین اصلی جمهوری آذربایجان ساخته خواهد شد.

به گفته بذرپاش،  پل آستارا - آستارا یکی از پروژه های مهم است که وعده ساخت آن برای دو ماه آینده داده شده و تکمیل این پل ظرفیت های ترانزیتی بالایی را به دنبال دارد.

این پروژه به مسیری جایگزین برای کریدور زنگزور (که از سرزمین اصلی جمهوری آذربایجان، ارمنستان و نخجوان می گذرد و در حال حاضر با توجه به اختلافات ژئوپلیتیکی بین ارمنستان و آذربایجان، توسعه آن غیرممکن است) تبدیل می شود.

این در حالی است که به گفته کارشناسان، همین حالا هم بیشترین ارتباط ترانزیتی ما با کشورهای شمالی از خاک آذربایجان بوده؛ خصوصا ترانزیتی که محصولات صادراتی خودمان را به روسیه فرستادیم، اکثرا از خاک جمهوری آذربایجان بوده است.

علاوه بر این، دو طرف در مورد ساخت پایانه بار آستارا که نقطه مرزی بین ایران و جمهوری آذربایجان در سواحل دریای خزر است، گفت وگو کردند.  انتظار می رود این ترمینال جابه جایی سالانه پنج میلیون تن بار را تسهیل کند و به مرکزی برای تردد بار از طریق کریدور شمال - جنوب که INSTC هم نامیده می شود، تبدیل شود. بذرپاش و مصطفی اف در جریان گفت وگوی خود تاکید کردند که تمام تلاش خود را برای تکمیل ساخت ترمینال مذکور در اسرع وقت انجام خواهند داد.

با وجود این، ساخت پایانه آستارا بدون خط ریل کاربردی که از مرز تا داخل ایران و بنادر جنوبی آن امتداد دارد، جای سوال است. ایران و روسیه در ماه می سال گذشته توافق کردند که ساخت راه آهن رشت - آستارا، حلقه مفقوده حیاتی برای کریدور شمال-جنوب، تا حدی توسط روسیه تامین شود. اینکه روسیه تا چه میزان در سطح فنی و اجرایی با ارائه مصالح، پرسنل و دانش کمک خواهد کرد، مشخص نیست.

با این حال، بدون هیچ چارچوب زمانی مشخص، گامی اساسی در رفع شکاف های زیرساختی کریدور شمال جنوب محسوب می شود. در عین حال این احتمال وجود دارد که توسعه ترمینال، اگر قبل از احداث خط رشت - آستارا آغاز شود، توسعه خط ریلی را نیز تسهیل کند و بالعکس. هر چیزی که اول اتفاق بیفتد، مکمل دیگری خواهد بود.

آخرین اخبار حمل و نقل را در پربیننده ترین شبکه خبری این حوزه بخوانید

منبع: تین نیوز

کلیدواژه: کریدور شمال جنوب ترانزیت کالا کریدور شمال جنوب جمهوری آذربایجان جمهوری آذربایجان کریدور شمال جنوب بین المللی حمل و نقل

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.tinn.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «تین نیوز» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۸۹۳۰۵۵۸ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

کنسرسیوم توسعه ریلی افغانستان، متشکل از چند شرکت خصوصی ایرانی است!

تین نیوز

به گفته مدیرکل بازرگانی خارجی راه آهن، مجموعه موسوم به کنسرسیوم توسعه ریلی افغانستان، متشکل از چند شرکت خصوصی ایرانی است و ادعای اینکه زیرمجموعه دولت ایران، وزارت راه یا شرکت راه آهن است، صحیح نیست.

به گزارش تین نیوز به نقل از فارس، شهرام جعفری مدیرکل بازرگانی خارجی راه آهن، درباره برخی ادعاهای مطرح شده از سوی کنسرسیوم توسعه ریلی افغانستان، گفت: شرکت های بخش خصوصی ایران در پروژه های مختلف بین المللی در کشورهای مختلف مشغول فعالیت هستند اما هیچ شرکت خصوصی نمی تواند ادعا کند که زیر مجموعه وزارتخانه یا دولت جمهوری اسلامی ایران یا مجموعه های دولتی است و هزینه کردن از عنوان وزارت راه و شهرسازی و نماینده ویژه رئیس جمهور در امور افغانستان برای توجیه خطای صورت گرفته است.

جعفری ادامه داد: کنسرسیوم مورد اشاره، با انتساب خود به مجموعه های دولتی همچون وزارت راه و شهرسازی و راه آهن جمهوری اسلامی ایران، نزد ذینفعان مختلف داخلی و بین المللی، از جمله راه آهن افغانستان، وجهه حاکمیتی برای خود ایجاد کرده که مورد تایید راه آهن جمهوری اسلامی ایران، به عنوان مرجع رسمی حمل و نقل ریلی کشور نیست.

وی افزود: ادعای تشکیل کنسرسیوم ذیل وزارت راه و شهرسازی و راه آهن جمهوری اسلامی ایران، یک ادعای واهی است، زیرا چنین امری به لحاظ قانونی اساساً امکان پذیر نیست، به طوری که یک شرکت خصوصی زیر مجموعه یک بخش دولتی باشد.

جعفری افزود: علاوه بر مشکل قانونی این ادعا، مشکل دیگر این است که مدیریت این کنسرسیوم با حاشیه هایی که از بابت اعزام یک رام قطار باری از مبدا ایستگاه روزنک افغانستان به سمت ایران ایجاد کرد و نشان داد تجربه و تخصص لازم را جهت بهره برداری از شبکه ریلی کشور افغانستان را ندارد، زیرا بر اساس رویه تعریف شده جهت حمل و نقل بین المللی لازم است تمامی فرایند اجرای کار از طریق شرکتهای فوروادری که مورد تایید شرکت راه آهن جمهوری اسلامی ایران انجام پذیرد و در این مورد خاص با توجه به اینکه بر اساس خبرهای رسیده مقصد حمل بار کشور ترکیه تعیین شده است و از طرفی این حمل با واگنهای ایرانی انجام پذیرد بنابراین لازم است موافقت اولیه راه آهن ترکیه با توجه به نوع محموله و نوع واگن اخذ شود، لذا جدا از عدم اخذ تاییدیه شرکت راه آهن جمهوری اسلامی ایران در خصوص اعزام این قطار به سمت ایران، کشور مقصد هم به دلیل عدم انعکاس مراتب به آن راه آهن بدیهی است موافقتی برای این حمل صادر نکرده است.

وی ادامه داد: حمل بار از طریق خطوط ریلی، تابع شرایط و مقررات مشخصی است و همه بارهای بین المللی بر اساس همین پروتکل ها حمل می شوند اما کنسرسیوم مذکور به جای هماهنگی با راه آهن ایران و طی روال قانونی، مسیر فشار رسانه ای را انتخاب کرد و همین امر موجب ایجاد چالش در این مسیر شده است.

شهرام جعفری گفت: البته با وجود عدم هماهنگی با راه آهن و همچنین طی نشدن مسیر قانونی لازم، جهت مساعدت حمل این محموله تجاری، مدیرعامل راه آهن دستور حمل این بار را از ۷ روز قبل صادر کرد؛ اما کنسرسیوم مذکور پس از چند روز هنوز اقدامات لازم از جمله انجام تشریفات گمرکی را تکمیل نکرده است و به محض وصول تاییدیه گمرک، سیر واگن ها انجام خواهد شد.

جعفری تاکید داشت: شرکت راه آهن قطعا از توسعه ارتباط ریلی با کشور افغانستان استقبال می کند اما بدون لحاظ ایمنی تردد ناوگان و همچنین طی روال قانونی لازم، این امر امکان پذیر نیست و امیدواریم با توجه به این دو مولفه، هرچه زودتر اقدامات لازم جهت آغاز بهره برداری تجاری از مسیر ریلی ایران و افغانستان فراهم شود.

آخرین اخبار حمل و نقل را در پربیننده ترین شبکه خبری این حوزه بخوانید